Klein drama in Brakel: man belandt in Franse cel door wegenwerken*

Zaterdag speelde zich een klein drama af in Brakel. Omstreeks 7.45u verliet de 43-jarige P.P. zijn woning omdat hij ‘snel even om een krant’ wou gaan in het centrum. Toen hij tegen de middag nog steeds niet terug thuis was, schakelde zijn echtgenote V.V. de politie in. Tegen middernacht kreeg de ongeruste V.V. eindelijk een verlossend telefoontje: P.P. had enkele uren doorgebracht in een Parijse cel maar zat inmiddels op een trein terug naar huis.

Intussen bekomen van de emoties, doet P.P. zijn verhaal.

P.P.: “Op zaterdag zorg ik altijd voor het eten. Nu viel mij ’s ochtends te binnen dat ik geen krant had om ’s middags de aardappelen op te schillen. Ik ben echter niet iemand die bij de pakken blijf neerzitten en ik besloot dus maar meteen een exemplaar te gaan kopen. Met de auto vanzelfsprekend want bij gebrek aan fietspaden is het levensgevaarlijk om in Brakel te fietsen.”

Daarop deed P.P. verwoede pogingen om het centrum te bereiken, maar dat liep gruwelijk mis.

P.P.: “Nadat ik na een uur of twee eindelijk weg geraakte van de Valkenberg volgde ik vervolgens – zoals elke plichtsbewuste burger – gewoon de pijlen. Dat doe ik altijd, of dat nu in de Colruyt is of op de straat. Maar toen de pijlen “Markt” en “Vierschaar” elkaar begonnen tegen te spreken werd het al wat verwarrend. Uiteindelijk moet een mens een keuze maken en ben ik “Vierschaar” blijven volgen. Maar daardoor bleef ik maar op verbodsborden botsen. Als plichtsbewuste burger wil ik natuurlijk de wet niet overtreden.”

Uiteindelijk denkt P.P. de oplossing gevonden te hebben wanneer hij enige verkeersdrukte meent te ontwaren nabij de Toepkapel.

P.P.: “Kijk, uiteraard had ik geen GPS mee voor zo’n kort eindje. Ik ben dus op mijn gevoel afgegaan en ben de massa gevolgd. Voor ik het wist stond ik vast in een verkeerschaos nabij de Toepkapel. Men zei me dat de wegenwerken in de Warande daar voor iets tussen zaten. Ik ben toch maar blijven rijden en rijden in een poging mij een weg te banen naar ons centrum. Uiteindelijk heb ik dan toch maar de omleiding langs Parijs gevolgd. Maar ik had mij wat misrekend in afstand en ben helaas zonder benzine gevallen te midden van de Champs-Elysees. ”

Van wat daarna gebeurde heeft P.P. helaas nog weinig herinneringen.

P.P.: “Daar sta je dan, te midden van een hoop claxonerende R5’s, met net genoeg geld op zak om een krant te kopen. Is het zo verwonderlijk dat een mens dan eens uit zijn auto stapt om iedereen eens goed zijn vet te geven? Maar blijkbaar lachen die Franse gendarmes er niet mee. En Belgische nummerplaten zijn sowieso al verdacht bij onze zuiderburen. Ze zijn met vier van die Louis De Funessen op mij gesprongen. Alles daarna is nogal wazig. Maar gelukkig is alles goed afgelopen. Mijn vrouw heeft op zaterdagmiddag dan maar rijst gegeten in plaats van aardappelen. Dat kan ook eens smaken.”

Gevraagd naar een reactie gaf een lid van de Brakelse meerderheid, die verder anoniem wenst te blijven, te kennen dat de mensen zo negatief niet mogen zijn.

S: “De mensen mogen zo – smak, kus, smak – negatief niet zijn. En ze moeten vooral – smak, kus, smak – zo niet klagen. Wij weten tenslotte – smak – toch wel wat goed is voor de – kus – mensen. Ze moeten toch – smak – niet denken dat ze – kus – slimmer zijn dan ons. Uiteindelijk zal – smak – het centrum er veel mooier – kus – bijliggen dan voorheen. Ge zult er dan – kus – wel niet meer kunnen – kus – parkeren maar dat is bijzaak. En neen – smak – uiteraard heeft het feit dat – smak – alles nu tegelijk open ligt – kus, kus – niks te maken met de timing van de verkiezingen. Het is louter – smak – toevallig – kus, kus – dat al die lintjes – smak – vlak voor de verkiezingen – smak – gekust, pardon geknipt zullen worden. De mensen mogen zo – smak – negatief niet zijn.”

* Sommige feiten in dit relaas zijn redelijk gedramatiseerd en geromantiseerd. Elke vergelijking met bestaande personen berust op puur toeval.